چسبندگی رحم بعد از سزارین چیست؟

یکی از عارضه هایی که زنان به دلایل مختلف به آن دچار می شوند، چسبندگی رحم است؛ این بیماری انواع گوناگونی دارد که پزشک با استفاده از تکنیک های مختلف، پس از تشخیص نوع و علل آن، اقدام به درمان می کند؛ به دلیل اهمیت این بیماری در زنان، تصمیم گرفتیم تا در این مقاله به موضوع چسبندگی رحم خصوصاً بعد از سزارین بپردازیم؛ پس اگر شما هم نیاز به دریافت اطلاعات جامع در این خصوص دارید، تا انتها با ما همراه باشید.

چسبندگی رحم چیست؟

چسبندگی رحم که به آن سندرم آشرمن نیز گفته می شود، نوعی عارضه است که معمولاً در درون رحم یا در دهانه آن ایجاد می شود. در این عارضه دیواره های پشتی و جلویی رحم به یکدیگر می چسبند و درمان آن برای خانم ها خصوصاً در صورتی که قصد بارداری داشته باشند؛ یک فوریت پزشکی محسوب می شود. چسبندگی رحم در اغلب موارد هنگامی روی می دهد که در میان دیواره های رحم، یک بافت اسکار به وجود بیاید و بخش های مختلف آن ر ا به هم بچسباند؛ این عارضه، انواع و درجات گوناگونی دارد؛ به همین دلیل، متخصصین با در نظرگرفتن شرایط و سن بیمار و همین طور نوع چسبندگی از روش های مختلف درمانی برای این عارضه استفاده می کنند.

بیشتر بخوانید: چسبندگی لوله فالوپ

علل ایجاد چسبندگی رحم

چسبندگی رحم معمولاً به دلایل مختلفی ایجاد می شود که ما در ادامه به برخی از شایع ترین آن ها می پردازیم:

چسبندگی رحم می تواند پس از سقط جنین یا کورتاژ به وجود بیاید، به این شکل که پس از این عمل، در دیواره رحم یک زخم به وجود می آید و پس از التیام این زخم، اسکار آن باقی می ماند که همین اسکار می تواند باعث چسبیدن دیواره های رحم به یکدیگر شود؛ به همین دلیل گفته می شود که چسبندگی رحم پس از کورتاژ زیاد اتفاق می افتد.
هم چنین اگر خانمی پس از زایمان، دچار خونریزی بیشتر از حد معمول شود؛ همین امر می تواند منجر به ایجاد عارضه چسبندگی رحم در او شود.
یکی دیگر از دلایل شایع ایجاد چسبندگی رحم نیز، عفونت های پی در پی لگنی در زنان است.
هم چنین در صورتی که دارای فیبروم هستید و می خواهید آن را خارج کنید نیز بهتر است بدانید که بعد از این عمل ممکن است دچار چسبندگی رحم شوید.
چسبندگی رحم پس از جراحی سزارین نیز بسیار متداول است.
هم چنین عمل فرسایش آندومتر که غالباً به منظور از میان برداشتن پوشش داخلی رحم مورد استفاده قرار می گیرد هم می تواند منجر به ایجاد چسبندگی رحم شود. معمولاً از عمل فرسایش آندومتر برای کمک به کاهش خونریزی دوران قاعدگی در خانوم هایی که خونریزی قاعدگی زیادی دارند، استفاده می شود.

علائم ابتلا به چسبندگی رحم

نکته بسیار قابل توجه درخصوص چسبندگی رحم این است که این عارضه در زنان معمولاً بدون علائم بروز می کند؛ به همین دلیل اغلب پزشکان، پیش از بارداری، به زنان توصیه می کنند تا از این نظر مطمئن شوند. با این حال چسبندگی رحم در برخی مواقع نشانه هایی هم دارد که عبارتند از:

سقط جنین های پی در پی: هنگامی که خانمی به طور پیاپی دچار سقط جنین شود، پزشک او را درخصوص عارضه چسبندگی رحم بررسی می کند.

آندومتریوز: آندومتریوز به عارضه ای گفته می شود که در آن، بافت رحم یا همان آندومتر، در محلی خارج از آن به وجود بیاید؛ این امر می تواند منجر به چسبندگی رحم شود.
ایجاد تغییرات در عادات ماهیانه: کاهش یا کم شدن خونریزی در عادات ماهیانه و یا بی نظمی در آن، می تواند نشانه ای برای عارضه چسیبندگی رحم باشد.

چگونگی تشخیص چسبندگی رحم

به منظور تشخیص چسبندگی رحم، نه تنها از عکس رنگی رحم استفاده می شود، بلکه پزشک از روش های مختلف دیگر عکسبرداری از رحم نیز استفاده می کند که عبارتند از:

هیستروسالپنگوگرافی (Hysterosalpingography) : در این روش، از یک نوع سیستم عکس برداری با اشعه ایکس تحت عنوان هیستروسالپنگوگرام (HSG) استفاده می‌شود. بدین منظور، یک سوند کوچک در دهانه رحم قرار داده می شود و مقداری رنگ مخصوص درون رحم پمپ می شود.

سونو هیستروگرافی (Hysterography): در این شیوه تشخیصی، مقدار مشخصی محلول آب نمک درون رحم وارد شده و سپس سونوگرافی انجام می شود.

بیوپسی اندومتریال (Endometrial Biopsy) در این شیوه، از مخاط داخلی رحم نمونه ‌برداری می ‌شود و سپس در نمونه های گرفته شده، وجود بافت غیرطبیعی مورد بررسی قرار می‌ گیرد.

هیستروسکوپی (Hysteroscopy) : این شیوه، متداول ترین و استانداردترین راه برای تشخیص چسبندگی رحم است. در این شیوه تشخیصی، ابزاری شبیه به تلسکوپ نازک وارد رحم می شود و پزشک با استفاده از آن، مخاط داخل رحم را بررسی می‌ کند.

بیشتر بخوانید: سونوگرافی واژینال

درمان چسبندگی رحم

برای این که پزشک درمان مناسب برای چسبندگی رحم را پیشنهاد کند، باید اول نوع چسبندگی را معین کند. معمولاً سعی می شود از روش های درمانی استفاده شود که نیازی به جراحی ندارد.

هیستروسکوپی: این روش بسیار رایج است و در آن با استفاده از یک هیستروسکوپ بافت اسکار برش داده می شود. در این شیوه درمانی، با توجه به گستردگی ناحیه چسبندگی، ممکن است نیاز به بیهوشی بیمار باشد.

لاپاروسکوپی: از این شیوه هم به منظور تشخیص و هم درمان چسبندگی رحم استفاده می شود. در این شیوه، روی شکم یک برش ایجاد می‌شود و از همان ناحیه یک لوله ریز با دوربین وارد بدن می شود. بدین وسیله پزشک قادر خواهد بود ضمن تشخیص چسبندگی، اسکار موجود را نیز از بین ببرد.

سخن پایانی

چسبندگی رحم نه تنها به واسطه دلایل خاص ایجاد می شود، بلکه انواع گوناگونی هم دارد و پزشک با توجه به علائم و نشانه هایی که بیمار ذکر می کند، نسبت به آن مشکوک شده و سپس با استفاده از راه های تشخیصی موجود، اقدام به تشخیص قطعی کرده و درمان بیماری را با استفاده از یکی از دو روش هیستروسکوپی یا لاپاروسکوپی آغاز می کند.

منبع:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9448486/#.