سالپنژیت (Salpingitis) نوعی بیماری التهابی لگن است و به عفونت اندام های تناسلی اشاره دارد که با تشخیص به موقع و استفاده از داروهای آنتی بیوتیک قابل درمان می باشد.

عدم درمان این عارضه ممکن است به عوارض طولانی مدت منجر شود که از جمله آن ها می توان به آبسه لوله ای، بارداری خارج رحمی و ناباروری اشاره کرد.

در ادامه قصد داریم درباره سالپنژیت و علل، علائم و روش های درمان آن صحبت کنیم. با سومیتا همراه باشید؛

سالپنژیت چیست؟

سالپنژیت نوعی عفونت دستگاه تناسلی است که با ورود باکتری های مضر به این ناحیه ایجاد می شود و معمولا از عفونت‌ های مقاربتی که توسط باکتری‌ هایی مانند کلامیدیا یا سوزاک ایجاد می شوند نشات می گیرد.

سالپنژیت باعث التهاب لوله های فالوپ می شود. این التهاب می تواند به راحتی از یک لوله به لوله دیگر سرایت کرده و هر دو لوله را تحت تاثیر قرار دهد.

لازم به ذکر است عدم درمان این عارضه می تواند به عوارض طولانی مدت منجر شود.
علائم سالپنژیت

سالپنژیت همیشه علامت دار نیست اما در برخی موارد ممکن است علائم زیر ظاهر شود :

• ترشحات بد بوی واژن
• ترشحات زرد رنگ واژن
• درد هنگام تخمک گذاری، قاعدگی یا رابطه جنسی
• لکه بینی بین قاعدگی
• کمر درد مبهم
• درد شکم
• حالت تهوعاستفراغ
• تبتکرر ادرار

این وضعیت می تواند حاد باشد و به طور ناگهانی و شدید ایجاد شود یا مزمن بوده و برای مدت طولانی و با علائم بسیار نا چیز یا فاقد علائم ادامه داشته باشد.

گاهی علائم بدون درمان و خود به خود از بین می روند و این تصور نادرست ایجاد می شود که عفونت کاملا درمان شده اما این طور نیست و در صورت عدم درمان می تواند به عوارض طولانی مدت منجر شود.

علت سالپنژیت.

سالپنژیت معمولا در اثر عفونت های باکتریایی ناشی از رابطه جنسی واژینال ایجاد می شود و افراد زیر بیشتر در معرض ابتلا به آن قرار دارند :

کسانی که به یک بیماری مقاربتی مبتلا بوده اند
کسانی که رابطه جنسی محافظت نشده دارند
کسانی که با افراد متعدد رابطه جنسی دارند
کسانی که با فرد مشکوک به داشتن روابط جنسی متعدد رابطه دارند

در موارد نادر ممکن است عفونت‌ های شکمی یا روش‌ هایی مانند قرار دادن آی یو دی باعث ابتلا به سالپنژیت شوند.

تشخیص سالپنژیت.

افرادی که دچار علائم سالپنژیت شده اند لازم است فورا به پزشک مراجعه کنند تا خطر عوارض آن را کاهش دهند.

پزشک پس از ارزیابی علائم و بررسی سابقه پزشکی احتمالا یک معاینه فیزیکی برای بررسی نواحی حساس و تورم انجام می دهد. همچنین ممکن است از آزمایش های زیر برای کمک به تشخیص استفاده کند :

آزمایش خون و ادرار : این آزمایش ها نشانگرهای عفونت در نمونه خون و ادرار را جستجو می کنند
آزمایش سواب واژن و دهانه رحم : این آزمایش نوع عفونت باکتریایی را مشخص می کند
سونوگرافی ترانس واژینال یا شکم : این آزمایش های تصویر برداری لوله های فالوپ و سایر نواحی دستگاه تناسلی را بررسی می کنند
رحم لوله نگاری : این آزمایش نوع خاصی از اشعه ایکس است که طی آن رنگ مبتنی بر ید از طریق دهانه رحم تزریق می شود و به پزشک در تشخیص انسداد در لوله های فالوپ کمک می کند

در برخی موارد پزشک ممکن است لاپاراسکوپی تشخیصی نیز توصیه کند. این روش جراحی جزئی به پزشک این امکان را می دهد تا دید کاملی از لوله های فالوپ و سایر اندام های تناسلی به دست بیاورد.

درمان سالپنژیت

پزشک معمولا برای درمان عفونت باکتریایی از آنتی بیوتیک های خوراکی یا داخل وریدی استفاده می کند. همسر فرد مبتلا یا شرکای جنسی او نیز به دریافت آنتی بیوتیک نیاز دارند.

همچنین بهتر است همه این افراد تست بیماری های مقاربتی انجام دهند زیرا اگر عفونت فرد مبتلا درمان شود اما با شخصی که عفونت در او درمان نشده رابطه داشته باشد دوباره به عفونت دچار خواهد شد.

اگر عفونت باعث ایجاد آبسه شده باشد ممکن است پزشک برای تخلیه آن از جراحی لاپاراسکوپی استفاده کند. در صورتی که زخم یا چسبندگی وجود داشته باشد احتمالا از جراحی برای برداشتن نواحی آسیب دیده استفاده می شود، به خصوص اگر فرد قصد داشته باشد در آینده باردار شود.

اگر لوله های فالوپ پر از مایع باشد، پزشک برای تخلیه مایع یا برداشتن ناحیه پر از مایع اقدام به عمل جراحی می کند.

خطرات سالپنژیت

سالپنژیت در صورت عدم درمان می تواند به عوارض زیر منجر شود :

گسترش عفونت به سایر نواحی بدن از جمله رحم و تخمدان ها
درد طولانی مدت لگن و شکم
زخم، چسبندگی و انسداد لوله های رحمی که می تواند به نا باروری منجر شود
آبسه در لوله های فالوپ
حاملگی خارج رحمی

بارداری و باروری

اگر سالپنژیت به موقع تشخیص داده شده و درمان شود روی باروری تاثیر نمی گذارد و فرد به احتمال زیاد به صورت عادی باردار شده و دوره بارداری اش را بدون عارضه به پایان می رساند.

اما اگر درمان به تعویق بیفتد یا عفونت به طور کامل درمان نشود، این عارضه می تواند به انسداد، چسبندگی یا زخم در لوله های فالوپ و در نتیجه ناباروری منجر شود.

در صورتی که امکان رفع انسداد با کمک عمل جراحی نباشد ممکن است برای لقاح به لقاح مصنوعی یا آی وی اف نیاز باشد. میزان موفقیت آی وی اف در شرایط مختلف متفاوت است و عوامل متعد از جمله سن و سلامت کلی روی آن تاثیر می گذارد.

حاملگی خارج از رحمی از دیگر عوارض جدی سالپنژیت است و زمانی اتفاق می افتد که یک تخمک بارور شده خارج از رحم کاشته شود. این نوع بارداری موفقیت آمیز نیست و یک اورژانس پزشکی محسوب می شود که باید فورا برای درمان آن اقدام شود.

منبع:

https://www.betterhealth.vic.gov.au/health/conditionsandtreatments/salpingiti#